सेवा याला इंग्रजीमध्ये SERVICE म्हणतात. सेवा याचा अर्थ मदत करणे.

मदत ही दोन प्रकारची असते. स्वार्थी सेवा व निःस्वार्थी सेवा.

स्वार्थी सेवा प्रपंच करीत असताना घरात, समाजात, मित्रामध्ये जिथे जिथे आपण आपल्या फायद्यासाठी मदत करतो ती स्वार्थी सेवा होय. त्या सेवेतून आपणास कांही फायदा व्हावा असे वाटत असते. अगदी पैशाने नाही पण गोड शब्दाने तरी आपली मदत करावी असा तेथे भाव असतो.

कांही दिल्याशिवाय येथे काही मिळत नसते.

ही सेवा घरात देतो तेव्हा ती गृहसेवक या सदरात मोडते.

ज्यावेळी आपण गावासाठी मदत करतो ती ग्रामसेवा होते.

जेव्हा ही सेवा राष्ट्रीय पातळीवर काम करते तेव्हा राष्ट्रसेवा संबोधली जाते.

आरोग्यासाठी जेव्हा सेवा दिली जाते, तेव्हा ती आरोग्यसेवा गणली जाते.

या प्रत्येक ठिकाणी स्वार्थ हा असतोच.

पण हीच सेवा जेव्हा प्रपंच पार करुन परमार्थात प्रवेश करते तेव्हा त्या सेवेला वेगळे वळण लागते. या पारमार्थीक सेवेमध्ये स्वार्थ सोडायचा असतो. तेथे सेवा देवून तेथून लगेच दूर जायचे असते. तेथे आपले कौतुक एकण्यासाठी पहाण्यासाठी थांबायचे नसते.

त्या सेवेचे मोल नसते. तोंडाने ते कधी सांगायचे नसते. तथे भक्ती असते. निष्ठा असते. तेथे आनंद प्राप्त होतो. परमेश्‍वर त्या साधकाला जवळ करतो.

असा हा निस्वार्थी सेवेचा वसा प्रत्येक जेष्ठ नागरिकांनी घ्यावा व परमेश्‍वराला आपलेसे करावे.

निष्काम सेवा हीच ईश्‍वर सेवा होय.