ती किरकिर,मी बेफिकिर,
ती आकांत, मी निवांत,
ती धुमाकूळ, मी चुळबूळ,
ती तल्लख, मी क्षुल्लक,
ती हत्यार, मी शिकार,
ती आक्रमण, मी समर्पण,
ती खंबीर, मी बधीर,
ती वरचा क्लास, मी काठावर पास,
ती आवरा आवरा, मी कावरा बावरा,
ती वक्तशीर, मी उशीर,
ती आठवण, मी विस्मरण,
ती सुरळीत, मी विस्कळीत,
ती धमकी, मी उचकी,
ती अनन्यसाधारण, मी सामान्याचे उदाहरण,
ती आदळ आपट, मी तोंडावर बोट,
ती सुगरण, मी विरजण,
ती रिस्की, मी व्हिस्की,
ती प्रेमात, मी कोमात तरीही,
ती बायको, मी तिच्या प्रेमात..
अशा या ती..मी..रातून जाताना एक दुसर्‍याची किंमत कळते. दुसरा असल्याशिवाय पहिल्याची किंमत कळत नाही.
श्रीमंत झाला तरी त्याला गरीबीची आठवण ठेवावी लागते. खरं ओळखण्यासाठी खोट्याची परीक्षा करावी लागते.
तसे प्रपंच करीत असताना तुझं माझं करत बसू नये. एकमेकांनी एकमेकाला संभाळून घेवून प्रपंच करावा.
परमार्थात पण नम्रता ठेवून अहंकार मुक्त व्हावे लागते.
परमेश्‍वराने पण सृष्टीची व मानवाची निर्मिती करताना भिन्न भिन्न प्रवृत्तीच्या प्रतिकृती निर्माण केल्या आहेत. त्यामुळे एकाची महती दुसर्‍या शिवाय कळत नाही.
प्रपंचात नवरा श्रेेष्ठ का बायको ? हे प्रपंच केल्याशिवाय कळत नाही.
एकाच गुणमध्यमातून दुसर्‍याचे महत्व कळत नाही. लोखंडाच्या दोन मोठ्या तुकड्यांनी जे काम होणार नाही, ते एक लोखंडाचा तुकडा लोहचुंबकाचने करुन दाखवितो.
