जीवनामध्ये अनेक आदर्श आपण पहातो. त्या त्या क्षेत्रांत प्राविण्य मिळवून एक उच्च पदवी संपादन करणे म्हणजे आदर्श स्थापन करणे होय.

प्रपंचात जन्मापासून अनेक विषय आपण शिकण्याचा प्रयास करतो ती विद्या यावी यासाठी प्रयत्न करतो. त्या विद्येमध्ये पारंगत होण्याची इच्छा ठेवतो. त्या ध्येयासाठी अखंड परिश्रम करीत असतो तो विद्यार्थी होय.

फक्त शाळेत जाणाराच विद्यार्थी असतो असे नाही तर उत्तम प्रपंच करणारा उत्तम राजकारण करणारा उत्तम समालोचन करणारा पण विद्यार्थीच असतो.

विद्यार्थी असून त्यामध्ये उच्चकोटीचे ज्ञान घेणारा, नम्र असणारा, गुरुजनांची माता पित्यांची आठवण ठेवणारा विद्यार्थी हा आदर्श विद्यार्थी म्हणून ओळखला जातो.

शालेय शिक्षण पूर्ण करुन महाविद्यालयीन शिक्षणात तो प्रवेश करतो. तेथे पदवीधर होतो. तेथे त्याची चौकसबुद्धी, धीटपणा, प्रामाणिकपणा या गुणांवर तो आदर्श विद्यार्थी होतो.

तेथून त्याची वाटचाल प्रपंचात सुरु होते. तेथे पण तो विद्यार्थीच असतो. त्यामध्ये पण त्याला आदर्श विद्यार्थी व्हावयाचे असते.

त्या ठिकाणी प्रपंचात कोणाचा आदर करावयाचा जेष्ठांशी कसे वागायचे. घरांत आनंदी वातावरण कसे निर्माण करावयाचे याचे धडे तो घेतो व उत्तम प्रपंच करीत संपत्ती व सत्ता प्राप्त करतो.

तेथे तो प्रपंचातील आदर्श विद्यार्थी होतो. ही विद्यार्थी दशा इथे थांबत नाही. आयुष्याच्या अंतकाळापर्यंत ती चालू रहाते.

आयुष्याच्या तिसर्‍या टप्प्यावर जेष्ठता प्राप्त होते. आयुष्यभर घेतलेले अनुभव गाठीशी असतात. पण वयोमानाने शरीर नव्या नव्या गोष्टी करणेस सक्षम नसते. अशा वेळी शरीराने थांबून मनाने व अनुभवांच्या जोरावर आदर्श मार्गदर्शक कसे होता येईल याचा जो अभ्यास करतो त्याला आदर्श जेष्ठ नागरिक अशी संज्ञा दिली जाते.

याप्रमाणे जन्मापासून अंतापर्यंत आदर्श स्थापन करीत करीत जो निरनिराळ्या विद्या संपादन करतो तोच खरा अंतकाळी पण आदर्श विद्यार्थी बनतो.

बालकापासून जेष्ठा पर्यंत जीवन जगण्याचा कला जो शिकत असतो तोच खरा आदर्श विद्यार्थी होय.