एकदा एका मुलाने मला विचारले बाबा, परमेश्वर कोठे आहे? कोठे रहातो? त्यांचे घर कसे आहे?
तेव्हा मी त्याला म्हणालो, ‘जेथे मला हात जोडावे वाटतात तेथे परमेश्वर आहे, असे समज.’ तो सर्वच भरुन उरला आहे.
ही संपूर्ण सृष्टी परमेश्‍वराची आहे. या सृष्टीत असलेली पंच महाभुते यामध्यें परमेश्वर आहे. पृथ्वी, आप, तेज, वायु, आकाश ही पंच महाभुते आहेत. या पंच महाभुतात परमेश्वर भरला आहे.
तेव्हा तो कोठे आहे? यापेक्षा कोठे नाही याला महत्व आहे. तो सर्वत्रच व्यापुन आहे.
प्रत्येक माणसात, प्राण्यात, सूक्ष्मात, स्थलात परमेश्वर भरलेला आहे. फक्त याची खात्री मनाने करुन घेतली पाहिजे. त्यावर चिंतन केले पाहिजे.
या जगतात असे कोणतेही ठिकाण नाही, जेथे परमेश्वर नाही. तो अनादी,अनश्‍वर परमेश्वर सर्वत्र भरलेला आहे. दगड धोंड्यात आहे.
ज्याचे लक्षात येते तो त्या दगडातून परमेश्‍वराची मुर्ति साकार करतो. तो चित्रकारात आहे. जो आपल्या कलेने परमेश्‍वराचे चित्र रेखाटतो. तो प्रत्येक मानवात आहे. तो मानवा-मानवा मधील प्रेमभाव जागृत करतो.
आपणाला मात्र अविवेकीपणामुळे ता सर्वत्र जाणवत नाही. जो विवेकी आहे. जो चिंतनशील आहे. त्याला या सृष्टीतील कणा-कणामध्ये तो भरलेला दिसेल.
आपली दृष्टी बदला आपले लोचन त्या परमात्याचे अवलोकन करतील व ते धन्य होतील.
हे ऐकून तो मुलगा जमिनीवरची माती घेऊन मस्तकाला लावू लागला व म्हणाला या मातीत पण परमेश्वर आहे. त्याला मी वंदन करतो.
