हसणारा, हसवणारा, ज्ञानी पुरुष…

परवा टी.व्ही वर चार्ली चॅपलीन चे स्फुट पहावयास मिळाले. मी विचारात पडली हा माणूस कितीतरी करुन स्वत: हसत हसत इतरांना हसवत आहे.

लोक वेळ काढून त्याचे प्रयोग पहात आहेत, यांत काय गुढ आहे? तर तो एक अतिशय गरीब घराण्यातील अवलीया पण नेहमी आनंदी व इतरांना हसविण्याची खुबी असणारा अवलीया होता.

त्याच्या या कलेमुळे त्याने जीवनांत अनेक संकटांना हसत मुखाने तोंड दिले.

खूप अडचणी आल्या, खूप वाईट प्रसंग आले, आपली समाजगाटी माणसे दूर गेली पण या अवलियाने आपल्या कलेने अशक्य त्या गोष्टी शक्य करुन दाखविल्या.

याचे एकच रहस्य मला दिसले ते म्हणजे ‘‘लाफिंग बुद्ध’’. तो ज्ञानी पुरुष होता. त्याला जीवन जगण्याची कला सापडली होती त्याने तिच्यावर प्रभुत्व मिळविले होते व कोणत्याही प्रसंगात त्या हसणार्‍या बुद्धाकडे नजर जाताच माणसे आपली दु:ख चिंता विसरुन आनंदात डुंबत असत.

मी एका मोठ्या व्यापार्‍याच्या पेढीवर गेलो तेथे देवाचे फोटो शेजारी लाफींग बुद्धाचा पुतळा ठेवला होता. एकदा तो पुतळा मला दवाखान्यात धन्वंतरीच्या शेजारी दिसला. तर एकदा टेनिस ची मॅच चालू असताना मानांकन चिन्हाचे जवळ तो दिसला.

तेथे मला समजले खेळामध्ये खेळाडूपणा असावा. जय पराजयाचा रुसवा फुगवा, सुख दु:ख असू नये हा त्याचा उद्देश लक्षात आला.

ज्याने ही कला अवंगत केली तो ज्ञानी पुरुष झाला असे म्हणावे लागेल.

हीच जीवन जगण्याची कला आहे.

सद्गुुरु ब्रम्ह चैतन्य महाराज गोंदावलेकर यांनी आपल्या निरुपणात पण हेच सांगितले आहे,

राज्याधिकार येवो किंवा जावो, समस्त धनमान।

भंगावे ना कधी समाधान॥

प्रत्येकाने लाफिंग बुद्ध, आनंदी जाती पुरुष व्हावे ही भावना.